กลอนวันพ่อ
- พระคุณนั้นงามเลิศประเสริฐศรีทั้งพฤกษาพสุธาหรือวารีก็ไม่มีสิ่งใดเทียบพระคุณ
หลังทำงายนการท่านก็แสนเหนื่อย
เมื่อยามแจ้งสาดอแสงรับอรุณ
ท่านตื่นเช้าหาเงินมาเจือจุน
คอยเกื้อหนุนครอบครัวให้ร่มเย็น
ก็เพราะว่าพ่อรักสลักจิต
ท่านจึงคิดด่าว่ายามที่เห็น
หากท่านด่าว่าเราต้องใจเย็น
ก็จงเป็นลูกที่ดีเสมอไป
เมื่อเราจากไปไกลท่านเป็นห่วง
สิ่งทั้งปวงไม่ห่วงหาเทียมสิ่งไหน
ไม่ว่าเราอยู่แห่งหนตำบลใด
ท่านก็ยังมีใจให้ทุกวัน
หากชาตินี้ตอบแทนคุณไม่ได้หมด
ก็จะขอแทนทดในวันหลัง
หากชาติหน้าที่จริงอีกกี่วัน
ขอวันนั้นเป็นลูกพ่อต่อสักครา
- ณ พื้นโลกแหล่งหล้าขอบฟ้ากว้างได้เหยาะย่างเติบใหญ่ในเบื้องหน้าด้วยพระคุณแม่พ่อก่อเมตตาสร้างศรัทธาโยงใยไปนิรันดร์พ่อเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าฝ่าชีวิตลูกผูกติดยิ่งหนักเหลือเพื่อลูกขวัญพ่อทำได้ทนเพราะลูกรักผูกพัน“พ่อ” คำนั้นดั่งร่มโพธิ์สุขโอฬาร ฯ
- กลอนวันพ่อ
- รักของพ่อที่ให้ลูกพันผูกจิตเกินจะคิดคำเพราะที่เหมาะสมพระคุณพ่อทั้งโลกากล่าวชื่นชมน้อมประนมบูชาค่าสักการ
สองมือลูกกราบลงตรงเท้าพ่อ
ลูกจะขอตั้งจิตอธิษฐาน
ทวยเทพไทไตรรัตน์ช่วยบันดาล
ให้สำราญกายใจไร้โรคา ฯ